- necabet
- (A.)[ ﺖﺑﺎﺠﻥ ]soyluluk.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
necabet — is., esk., Ar. necābet Temiz bir soydan gelme, soyluluk Eşyanın bile ihtiyarlamasında bir necabet vardı. M. C. Kuntay … Çağatay Osmanlı Sözlük
NECABET — Neciblik, temiz soyluluk. Huy temizliği … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
soyluluk — is., ğu Soylu olma durumu, asillik, asalet, necabet Birleşik Sözler baba soyluluk kent soyluluk … Çağatay Osmanlı Sözlük
tuğluşluk — (tuğuşluk) kerim, necabet, zadekyan; soy, cins … Çağatay Osmanlı Sözlük
ASALET — Temiz soyluluk. Soy sop temizliği. Köklülük. * Rüsuh. * Metanet. Necabet. Zâdegânlık. * Kendi işi için bizzat ve kendisi nâmına hareket. * Edb: Yazıda veya sözde bayağı tâbirlerin bulunmaması … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
ITK — Azad edilmek. Hürlük. Esir veya köle olanın serbest edilmesi. Azad olmak. * Kerem ve hüsn ü cemâl. Asâlet ve necâbet. Şeref, şan ve kıdem. Kuvvet … Yeni Lügat Türkçe Sözlük